تصور این‌که بعد از گذشت نزدیک به نیم قرن از حمهوری اسلامی ایران، شکاف طبقاتی بیش از رژیم گذشته است، حتماً موضوع آزاردهنده‌ای برای مسؤولین دلسوز نظام است. اما چه کرده‌ایم که شعار «نظام بی طبقه توحیدی»، تا این حد فاصله طبقاتی ایجاد کرده است!؟ نقش کاسبان تحریم و مخالفان پیوستن به معاهدات بین‌المللی در این بازار آشفته چیست؟