اجرای طرح کالبدی ملی و توزیع متناسب جمعیت و اشتغال در سطح کشور در ارتباط با هدفهای استراتژیک و محدودیت منابع آب و خاک و انرژی از جمله اهداف ایجاد شهرهای جدید به شمار می رود.

ایجاد مناطق مسکونی برای کارکنان یک یا چند فعالیت جدید الاحداث اقتصادی و جمعیتی ،کمک به اجرای کمی و کیفی برنامه های توسعه مسکن و ایجاد تعادل در بازار مسکن از دیگر اهداف ایجاد شهرهای جدید به شمار می رود.

اما جذب جمعیت شاید یکی از اهدافی بوده که سالهاست وزارت راه و شهرسازی به دنبال آن بوده است.

موضوع شهرهای جدید در ایران در حال حاضر یکی از سیاست های اصلی وزارت راه و شهرسازی در کنار بهسازی و احیای بافت قدیم شهرها به خصوص شهرهای بزرگ و توسعه بیرونی (فیزیکی) شهرهای موجود است که محل بحث بسیاری از کارشناسان اقتصادی، جامعه شناسی، معماران و شهرسازان و… است. پس شهرهای جدید معمولاً با هدف جلوگیری از گسترش بی رویه شهرهای بزرگ و جذب سرریز جمعیت آنها و نیز جلب مهاجرین احتمالی به عنوان موج گیر تأسیس می شوند. در شهرهای جدید فاصله بسیار بیشتر از شهرک با شهر اصلی است و معمولاً خارج از نفوذ شهر هستند.

بر اساس گزارشی که شرکت عمران شهرهای جدید منتشر کرده در سال گذشته ۸۰ هزار و ۸۴ نفر به جمعیت شهرهای جدید اضافه و ۲۴۶۴۵ میلیارد ریال از محل تمامی منابع داخلی و غیرداخلی جذب و صرف توسعه شهر و امور جاری شده است.

این بدان معنا است که هر یک میلیارد ریال هزینه‌کرد منجر به جذب ۲۵ نفر شده که در مقایسه با کلانشهرها ناچیز بوده و یک توفیق و توجیه عالی در توسعه شهرهای جدید است.

اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که از ۲۱ شهر جدید شهرهایی هستند که در جذب جمعیت بسیار ناموفق عمل کرده اند که به گفته مقامات مسئول شرکت عمران شهرهای جدید نبود زیرساخت های لازم و امکانات باعث شده تا شهرهای جدید در جذب جمعیت چندان موفق عمل نکنند.

در آمارهای ارائه شده جذب جمعیت در برخی شهرهای جدید به تعداد انگشتان دست هم نمی رسد.به عنوان مثال رشد جمعیت در شهر جدید تیس در سال گذشته ۲ نفر بوده است.

در شهر ایوانکی ۲۲ نفر،شیرین شهر ۳۴ نفر و علوی تنها ۲۵ نفر بوده است.

اطلاعات جمعیتی شهرهای جدید و کشور در سال ۱۳۹۷